Varadagudi- poem
వరదగుడి చల్లపల్లి స్వరూపరాణి కొందరికి కంచాల్లో మరి కొందరికి ఆకుల్లో వడ్డించే దేశమాత నోరెండిపోతున్నా గుక్క పాలుతాపని గోమాత చచ్చినాక బొందపెట్టుకోడానికి ఆరడుగుల నేల కొసరని భూమాత కొందరిని తరగతి గది బైటకి నెట్టే చదువుల తల్లి ఇంతమంది అమ్మల నడుమ ఒడినిండా గొడ్డు చాకిరీ , గుండెల్నిండా చీత్కారాలు తప్ప ఇంకేమీ ఎరగని నిన్నెక్కడ వెతికేది మా! బడి మానేస్తే కొట్టడం చెడు స్నేహాలు పడితే తిట్టడం చేతకాని వెర్రిబాగుల మనిషివి నువ్వు ఆయా పప్పూ కలిపిన గిన్నె పట్టుకుని కొసరి కొసరి గోరుముద్దలు పెట్టలేని కటికదానివి నువ్వు మాతల జాబితాలో తప్పిపోయిన పిచ్చి తల్లివి త్యాగాల పుటల్లో మాయమై నల్ల మబ్బుల్లోకెక్కిన వరదగుడివి కురవడం నేర్పిన నీకోసం నేలమీద ఎంతని వెతకను! మా బతుకంతా పరుచుకున్న నీ చెమట చుక్కల్ని ఏరి దండకట్టడం తప్ప! 12.05.2019