ఆకురాలు ఋతువు  

చల్లపల్లి స్వరూపరాణి

అమ్మా!

ఒక్కసారన్నా  

నీమాట విననందుకు

నీ కొడుకు రోహిత్ ని

క్షమించమ్మా!

నలుగురు నడిచే దారిలో

తలొంచుకు నడవనందుకు

కుడి చేతికి ఎడమ చేతికి

తేడా లేదన్నందుకు

నన్ను మన్నించమ్మా!

పరిధులలో ప్రమేయాలలో

ఒదగనందుకు

సున్నం కొట్టిన సమాధి లోకంలో

ఊపిరాడక ఉసురుసురన్నందుకు

నన్ను క్షమించవూ!

కంచెల్ని దాటి

నా కళ్ళు

నక్షత్రాలని చూసినందుకు

దగాకోరు రంగుల్ని చీల్చి

నలుపు రంగుని ముద్దాడినందుకు

అమ్మా!

నన్ను క్షమిస్తావు కదూ!

పొయ్యి మీదకీ పొయ్యికిందకీ

జరగటానికి నీ వొళ్ళు గుల్లచేసుకోటం

కళ్ళతో చూసి కూడా

మంచి ఉద్యోగం తెచ్చుకుని

నీ కాళ్ళు కందకుండా

చూసుకోలేని   

ఈ ‘కటికోడిని’ తిట్టుకోవద్దమ్మా!

నీమీద ప్రేమలేక కాదు

నా కళ్ళున్నాయి చూడు,

అవి ఇంటిని దాటి సమాజంలోకి

సమాజాన్ని దాటి

భూదిగంతాల వరకూ

నడిచి వెళ్ళాయి

అమ్మా!

ఒక్క రోజన్నా

నీమాట ఆలకించనందుకు

నన్ను క్షమించమా!

మగతోడు లేక

లోకంలో ఎన్ని నిందలు మోశావు

ఎండకీ వానకీ తడిసినా

తిండికీ గుడ్డకీ నమిసినా

బతుకు ఎలమీద

తెగించి నుంచోడం

నువ్వేకదమ్మా నాకు నేర్పిందీ!

ఏడాదిలో ఓరోజు

కిష్టమస్ పండక్కన్నా

యింటికొస్తానని

దారులెంట పారజూసేదానివి

నేనేమూ మనువుని

తగలబెట్టే పనిలో

పండగని పారబోసుకునేవాడిని

ఊర్లో అన్నాయోళ్ళు

రాత్రంతా చర్చీ డెకరేషన్ చేస్తుంటే

కనీసం పండగ పూటకన్నా

నేను ఇల్లు చేరాలని

ఏసయ్యని ఎన్నిసార్లు

బతిమిలాడేవో నీకే తెలుసు

నా రాత్రులు

కాలేజీ గోడలపై పోస్టర్లు

అతికించడంలో

నా పగళ్ళు పుస్తకాల కుస్తీలో

కరిగిపోయినయ్యమ్మా!

ఏసయ్య ఏమియ్యకపోయినా

మన ఆడోల్లకి క్షమాగుణం

బాగా నేరిపేడు

నన్ను క్షమించు!

వయసు మళ్ళుతున్న నీకు

చేతి ఆసరా కాలేకపోయిన అశక్తుడిని!  

చీకటిని చీకటని

వెలుతురుని వెలుతురని

చెప్పే పిడికెడు స్వేచ్ఛకోసం

అర్రులుచాచిన వాడిని!

మన్నించమ్మా!

నీ కొడుకు 

దు:ఖితుడై వెళ్లి

వెన్నెల నవ్వై తిరిగివస్తాడు  చూడు!

ఆకురాలు కాలం సమీపించింది

ఇక నీ కడుపు పంట

రోహిత్  చిగురించి

విరగబూస్తాడు

నేను వెదజల్లుకుంటూ వెళ్ళిన

వేకువ చుక్కలు

చీకటి ఋతువులో

అక్కడక్కడా మినుకుమంటున్నాయి చూడు!

ఆ చుక్కల్లో నీ రోహిత్ కనబడతాడు

నువ్విక నాకోసం ఏడవొద్దు

నేను వెళ్తూ నిన్ను అనాధను చెయ్యలేదు

నా నెత్తుటిలో తడిసిన ఈనేల

తిరిగి చిచ్చరపిడుగుల్లాంటి

నీ రోహిత్ లను కంటుంది  

చూసి మురుసుకోమ్మా!

 

(To the ever blazed memory of beloved Rohith Vemula)

 

16.01.2020

 

 

  

 

 

 

 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Charvaka Asram- Write up

Image
ప్రత్యామ్నాయ సాంస్కృతిక విప్లవ క్షేత్రం - మహాత్మా రావణ మైదానం   చల్లపల్లి స్వరూపరాణి ‘భారత దేశంలో జరిగినదంతా దేవుడి పేరు మీదే జరిగింది. వారి సమస్య పేరు ‘దేవుడు’ అని   వివాదాస్పద రచయితగా పేరొందిన సల్మాన్ రష్డీ గుజరాత్ లో 2002 మత ఘర్షణల సందర్భంగా ‘The Guardian’ అనే పత్రికలో పేర్కొన్నాడు. అలాగే కవి పైడి తెరేష్ బాబు కూడా ఇలాగే అంటాడు ‘దేవుడు సృష్టికర్త... బానిసత్వాన్ని సృష్టించి ఆత్మగౌరవాన్ని ధ్వంసం చేస్తాడు’.   నిజమే! ఇక్కడంతా దేవుడి పేరునే జరుగుతుంది. నిచ్చెనమెట్ల కుల వ్యవస్థని నేనే సృష్టించానని చెప్పుకునే దేవుళ్లున్న మతం రాజ్యమేలే దేశంలో అసమానతకు ప్రాతిపదికగా ఉండే బ్రాహ్మణీయ హిందూ మతానికి అనధికార ఆమోద ముద్ర వుంటుంది. మతం భారత సమాజాన్ని పట్టి పీడిస్తున్న   అతి ముఖ్యమైన రుగ్మత అని ప్రాచీనకాలంలోనే చార్వాక, లోకాయతులు గుర్తించారు. వివిధ అంశాల మధ్య కార్యాకారణ సంబంధాలని పరిశీలించే   హేతువాద దృష్టిని ఎదగనీయకుండా   మనిషి   కళ్ళు మూసే దైవ భావన పైన, దాని తాత్వికత పైన వారు   ప్రశ్నల తూటాలు సంధించారు. ప్రాచీనకాలంలో భౌతికవాదాన్ని ప్రచారం చేసిన త...
Read more

Nomadic Tribe- Chenchu

Image
చౌరస్తాలో చెంచు జాతి చల్లపల్లి స్వరూపరాణి        అడవిలో మానుల్లో వొకానొక మానులాగా అప్పుడే మోవులు తొడిగిన లేత పచ్చ ఆకులాగా స్వచ్చంగా పెద్దగా మాట్లాడకుండా యితరుల్ని చూస్తే మొహమాటంగా , బిడియంగా కనిపించే రాతియుగపు మనిషికి నికార్సైన ప్రతినిధి చెంచు . చెంచులు ఆదిమ మానవ తెగలలో ద్రావిడ జాతికి చెందిన వొకానొక ఆటవిక తెగకి చెందిన వారు . ' చెట్టు ’, ' చుంచు ’ వంటి పదాల నుంచి ' చెంచు ’ అనే పదం వొచ్చిందని పరిశోధకులు అంటారు . తెలుగు రాష్ట్రాలలో గుర్తించబడిన 33 గిరిజన తెగలలో చెంచులు మిగతా వారందరికంటే మరింత మూలకి నెట్టబడిన వీరు యెక్కువగ కర్నూలు , ప్రకాశం , ప్రస్తుత తెలంగాణా రాష్ట్రంలోని మహబూబ్ నగర్ జిల్లాలలో విస్తరించిన నల్లమల అడవులలోనూ కృష్ణా , గుంటూరు , కడప మొదలైన జిల్లాలలోని మైదాన ప్రాంతాలలో అరుదుగా నివసిస్తుంటారు . చెంచులు ప్రధానంగా ఆటవిక జాతి వారే ! పాల్కురికి సోమనాధుడు రాసిన ' పండితారాధ్య చరిత్ర ’ లో ఆయన చెంచుల గురించి పేర్కొన్నాడు . నల్లమల అడవిలో వున్న ప్రముఖ శైవ క్ష...
Read more

Dalit Women's Writing-EPW

Dalit Women’s Writing in Telugu Challapalli Swaroopa Rani It has taken a long time for dalit women to overcome their oppression as women, as dalits and put to creative use the gains of social and literary movements. There are of course common issues that bind dalit men and women, like untouchability and caste oppression. But women also suffer from patriarchal oppression. These concerns are constantly foregrounded in dalit women's poetry in Telugu and is evident in the form, content and the emotions that they express. However, dalit women's poetry in Telugu still needs to develop beyond the confines of patriarchy. The alphabet is now a weapon in the hands of 'untouchables' - a weapon to attack the oppression perpetrated by brahminism for centuries, Dalits denied learning and respect, have now crafted self-respect from their humiliation, strengthening their castes and destroying 'sanatana' values and traditions' People who have been ...
Read more